Appenzeller sennenhond

Kindvriendelijkheid
Hondvriendelijkheid
Kan alleen zijn
Heeft beweging nodig
Gehoorzaamheid

Groep Sennenhonden
Land van oorsprong Zwitserland
Fokkers 1 hondenfokker
Rasverenigingen 3 rasverenigingen

Weetjes over de Appenzeller sennenhond

Oorsprong in Zwitserland

De Appenzeller Sennenhond komt oorspronkelijk uit Zwitserland. Deze honden werkten vroeger op boerderijen in de Alpen.

Veelzijdige werkhond

Deze hond is niet alleen een herdershond, maar ook een waakhond en trekkracht voor karren.

Herkenbare krulstaart

De Appenzeller heeft een opvallende staart die over zijn rug krult. Dit is een van zijn unieke kenmerken.

Kleurrijke vacht

Ze hebben een driekleurige vacht: zwart, wit en roestbruin. Deze combinatie maakt hen extra bijzonder.

Enthousiaste zwemmer

Deze honden houden van water en zwemmen graag. Ideaal voor avonturen bij meren en rivieren.

Onvermoeibaar energiek

De Appenzeller heeft veel energie en heeft dagelijkse beweging nodig. Lange wandelingen en spelletjes zijn een must.

Intelligente leermeesters

Ze zijn zeer intelligent en leren snel nieuwe trucjes en commando's. Dit maakt training leuk en uitdagend.

Sterke band met gezin

Appenzellers vormen sterke banden met hun gezin. Ze zijn loyaal en beschermen hun familie.

Vriendelijk en sociaal

Ondanks hun waakzame aard, zijn ze vriendelijk en sociaal. Ze kunnen goed overweg met andere dieren en mensen.

Langzame volwassenheid

Deze honden blijven langer dan gemiddeld speels en puppyachtig. Pas rond hun derde jaar zijn ze volledig volwassen.

Bekende gezondheidsproblemen

Zoals veel rashonden kunnen Appenzellers last hebben van heupdysplasie. Regelmatige controles zijn belangrijk.

Grote eetlust

Appenzellers hebben een grote eetlust. Het is belangrijk om hun dieet goed in de gaten te houden om overgewicht te voorkomen.

Aanpassingsvermogen

Ze kunnen zich goed aanpassen aan verschillende leefomstandigheden, zolang ze maar genoeg beweging en mentale stimulatie krijgen.

Vroege socialisatie is essentieel

Vroege socialisatie helpt bij het ontwikkelen van een evenwichtige en zelfverzekerde hond. Laat ze verschillende omgevingen en situaties ervaren.

Voortreffelijke herders

Hun instinct om te hoeden is sterk. Ze houden van het ordenen en sturen van andere dieren.

Luidruchtige aard

Appenzellers staan bekend om hun blaffen. Ze gebruiken dit om te communiceren en hun territorium te bewaken.

Uitstekend gehoor

Ze hebben een uitstekend gehoor, waardoor ze snel reageren op geluiden in hun omgeving.

Behendigheid en snelheid

Deze honden zijn zeer behendig en snel. Ze blinken uit in hondensporten zoals agility.

Lange levensduur

Met de juiste zorg kunnen Appenzellers een leeftijd van 12 tot 14 jaar bereiken.

Bekend om hun glimlach

Een van de leukste kenmerken van de Appenzeller is hun neiging om te 'glimlachen'. Dit doen ze door hun lippen op te trekken, wat hen een vrolijke uitstraling geeft.

Algemeen voorkomen

Opvallend is de krulstaart die duidt op verwantschap met oostelijke keesachtige honden. Zijn uiterst behendige en zelfverzekerde manier van doen maakte hem tot een onontbeerlijke helper van bergboeren: hij hoedde geiten en trok lichte karren.

De Appenzeller sennenhond is afkomstig uit het Zwitserse kanton Appenzell. Hij is een nakomeling van de Tibetaanse mastiff die van Azië afkomstig is. Ook Romeinse molosserhonden werden ingekruist. De oorsprong van dit middelgrote ras gaat terug naar de boerenhonden die in de Zwitserse Alpen en speciaal in het kanton Appenzell van oudsher gebruikt werden als veedrijvers en -hoeders en als waakhond. Zij behoren samen met de Berner Sennen , Grote Zwitser en Entlebucher tot de vier Sennenhondenrassen.

Bij alle Sennenhonden zien we dezelfde kenmerken terug: driekleurig, harmonisch, zelfverzekerd en onbevreesd. De Appenzeller voegt daar nog één zeer typische eigenschap aan toe: iets wantrouwend tegenover vreemden.

In het begin van de twintigste eeuw legden enkele liefhebbers van deze destijds in uiterlijke verschijning weinig uniforme honden zich toe op de doelgerichte zuivere fokkerij. In 1906 werd de "Klub der Appenzeller Sennenhunde" opgericht en werd de rasstandaard opgesteld. Prof. Dr. Albert Heim, een grote bevorderaar van de Zwitserse hondenrassen, legde in 1914 de eerste standaard voor de Appenzeller Sennenhond vast.

Een Appenzeller sennenhond opvoeden

De training en opvoeding van een Appenzeller Sennenhond vraagt om geduld, consistentie en een positieve benadering. Deze honden zijn intelligent en leergierig, wat hen zeer trainbaar maakt. Vroege socialisatie is cruciaal voor de Appenzeller. Stel je pup bloot aan verschillende mensen, dieren, geluiden en omgevingen. Dit helpt hen om zelfverzekerd en evenwichtig op te groeien en vermindert de kans op angst en agressie in nieuwe situaties.

Appenzellers reageren goed op positieve prikkels en zullen sneller leren als ze weten dat goed gedrag wordt beloond. Wees consistent in je commando's en verwachtingen. Zorg ervoor dat alle gezinsleden dezelfde regels en commando's gebruiken om verwarring te voorkomen. Consistentie helpt je hond te begrijpen wat van hem wordt verwacht. Mentale stimulatie is net zo belangrijk als fysieke beweging. Appenzellers zijn slimme honden die graag puzzels oplossen en nieuwe trucjes leren. Gebruik interactieve speeltjes, gehoorzaamheidstraining en hondensporten om hun geest actief te houden.

Training vraagt om geduld en doorzettingsvermogen. Appenzellers kunnen soms koppig zijn, maar met geduld en consistentie zul je uiteindelijk succes boeken. Vermijd straffen en focus op positieve versterking. Begin met de basiscommando's zoals zitten, blijven, komen en liggen. Deze commando's vormen de basis voor verdere training en zorgen voor een goed opgevoede hond. Oefen deze commando's regelmatig in verschillende omgevingen. Leer je Appenzeller van jongs af aan om netjes aan de lijn te lopen. Gebruik een harnas of een halsband en beloon je hond voor goed gedrag tijdens het wandelen. Dit voorkomt trekken en zorgt voor aangename wandelingen. 

Let wel op: De Appenzeller Sennenhond is geen gemakkelijke hond om te begeleiden van pup tot volwassen hond, is dus echt een ras voor de echte liefhebber.

Ben je op zoek naar meer informatie over het trainen van je Appenzeller sennenhond? Kijk dan op onze Appenzeller sennenhond opvoeden pagina.

Uiterlijk

Qua grootte is de Appenzeller een middelgrote hond. Reuen bereiken doorgaans een schofthoogte van 52 tot 56 centimeter, terwijl teven iets kleiner zijn, met een schofthoogte van 50 tot 54 centimeter. Het gewicht varieert tussen de 22 en 32 kilogram, waarbij reuen vaak aan de zwaardere kant zijn in vergelijking met teven.

De vacht van de Appenzeller is kort, dicht en glanzend, met een duidelijke driekleurige patroon. De basis is zwart of bruin, met symmetrische witte en roestbruine aftekeningen. De witte markeringen bevinden zich meestal op de borst, snuit en voeten, terwijl de roestbruine tinten boven de ogen, op de wangen en aan de binnenkant van de benen zichtbaar zijn. Deze unieke kleurschakering maakt de Appenzeller makkelijk te herkennen en geeft hem een onderscheidend uiterlijk.

Een opvallend kenmerk van de Appenzeller is de krulstaart, die over de rug krult en een teken van hun raszuiverheid is. De ogen zijn middelgroot, donkerbruin en hebben een alerte en vriendelijke uitdrukking. De oren zijn driehoekig van vorm en hangen naar beneden, wat bijdraagt aan hun vriendelijke en waakzame uitstraling.

Hoewel het verschil tussen reuen en teven subtiel kan zijn, zijn er enkele opvallende verschillen. Reuen zijn meestal iets groter en robuuster gebouwd dan teven. Ze hebben een bredere kop en een krachtigere uitstraling. Teven daarentegen hebben een meer verfijnde en sierlijke bouw, met een iets elegantere kop. Beide geslachten delen echter dezelfde levendige en energieke aard, evenals hun loyaliteit en intelligentie.

Aard

De Appenzeller Sennenhond staat bekend om zijn levendige en energieke karakter. Deze honden zijn van nature zeer alert en oplettend, wat hen uitstekende waakhonden maakt. Ze zijn altijd klaar om hun gezin te beschermen en zijn niet bang om te blaffen bij onraad.

Intelligentie is een van de meest opvallende eigenschappen van de Appenzeller. Ze leren snel en zijn vaak een stap vooruit. Dit maakt ze zeer trainbaar, maar kan ook betekenen dat ze zich snel vervelen als ze niet voldoende mentale stimulatie krijgen. Regelmatige training en nieuwe uitdagingen houden hun geest scherp en tevreden.

Appenzellers zijn zeer sociaal en hechten zich sterk aan hun gezin. Ze vormen diepe banden met hun familieleden en zijn loyaal tot op het bot. Deze honden hebben veel aandacht en interactie nodig om gelukkig te blijven. Ze doen het niet goed als ze langdurig alleen gelaten worden en kunnen gedragsproblemen ontwikkelen door een gebrek aan gezelschap en stimulatie.

Ondanks hun waakzame aard zijn Appenzellers over het algemeen vriendelijk en sociaal tegenover andere honden en huisdieren. Ze kunnen goed overweg met kinderen en zijn vaak geduldig en zachtaardig. Vroege socialisatie is belangrijk om ervoor te zorgen dat ze opgroeien tot evenwichtige en zelfverzekerde honden.

Appenzellers hebben een sterke werkethiek en genieten van taken waarbij ze hun vaardigheden kunnen gebruiken. Dit maakt ze uitstekende werkhonden op boerderijen, maar ook geweldige metgezellen voor actieve gezinnen die hen veel beweging en mentale uitdagingen kunnen bieden.

Beweging

De Appenzeller Sennenhond is een energieke en actieve hond die dagelijks veel beweging nodig heeft om gelukkig en gezond te blijven. Dit ras is oorspronkelijk gefokt voor werk op boerderijen, wat betekent dat ze gewend zijn aan een actief leven vol fysieke uitdagingen. Het is belangrijk om aan hun bewegingsbehoeften te voldoen om verveling en gedragsproblemen te voorkomen.

Dagelijkse wandelingen zijn essentieel voor de Appenzeller. Ze hebben minimaal twee lange wandelingen per dag nodig, elk van minstens een uur. Tijdens deze wandelingen kunnen ze hun energie kwijt en hun omgeving verkennen, wat belangrijk is voor hun mentale stimulatie. Naast wandelingen, is het ook aan te raden om ze de kans te geven om vrij te rennen in een veilige, omheinde ruimte.

Spel en interactie zijn ook belangrijk voor dit ras. Appenzellers houden van actieve spelletjes zoals apporteren, frisbee en touwtrekken. Deze activiteiten helpen niet alleen om hun energie te verbranden, maar versterken ook de band tussen jou en je hond. Interactieve speeltjes en puzzels kunnen ook worden gebruikt om hun intelligentie te stimuleren en hen bezig te houden.

Hondensporten zijn een uitstekende manier om aan de bewegingsbehoeften van de Appenzeller te voldoen. Ze blinken uit in sporten zoals agility, gehoorzaamheid, en flyball. Deze sporten bieden zowel fysieke als mentale uitdagingen en helpen bij het opbouwen van discipline en zelfvertrouwen bij je hond. Deelname aan hondensporten kan ook een geweldige manier zijn om je hond te socialiseren en nieuwe vaardigheden te leren.

Naast geplande activiteiten, is het belangrijk om je Appenzeller door de dag heen voldoende mogelijkheden te geven om actief te zijn. Dit kan bijvoorbeeld door samen in de tuin te spelen, korte trainingssessies in te lassen of gewoon door samen te wandelen in de buurt. Zorg ervoor dat je hond niet te lang stilzit of zich verveelt, want dit kan leiden tot destructief gedrag.

Erfelijke ziekten

Heupdysplasie

Heupdysplasie is een veelvoorkomende aandoening bij de Appenzeller Sennenhond. Het is een erfelijke afwijking waarbij de heupkom en de heupkop niet goed op elkaar passen. Dit kan leiden tot pijn, kreupelheid en artritis. Regelmatige veterinaire controles en een gezond gewicht kunnen helpen om de symptomen te beheersen.

Elleboogdysplasie

Elleboogdysplasie is een andere gewrichtsprobleem dat bij dit ras voorkomt. Het is een aandoening waarbij de botten in het ellebooggewricht niet goed aansluiten, wat pijn en kreupelheid veroorzaakt. Chirurgie kan in ernstige gevallen nodig zijn, maar ook hier helpen vroege diagnose en beheer van de symptomen.

Progressieve retina atrofie (PRA)

PRA is een degeneratieve oogaandoening die uiteindelijk leidt tot blindheid. Deze ziekte is erfelijk en er is momenteel geen behandeling. Het is belangrijk om fokhonden op deze aandoening te testen om de verspreiding ervan te voorkomen.

Entropion

Entropion is een aandoening waarbij de oogleden naar binnen krullen, wat irritatie en schade aan het oog kan veroorzaken. Deze aandoening kan chirurgisch gecorrigeerd worden om verdere complicaties te voorkomen.

Epilepsie

Epilepsie is een neurologische aandoening die toevallen veroorzaakt. Hoewel de exacte oorzaak vaak onbekend is, kan epilepsie vaak worden beheerd met medicatie en een goede levensstijl. Regelmatige controles bij de dierenarts zijn essentieel om de juiste behandeling te waarborgen.

Hypothyreoïdie

Hypothyreoïdie is een aandoening waarbij de schildklier onvoldoende hormonen produceert. Dit kan leiden tot symptomen zoals gewichtstoename, lethargie en huidproblemen. De aandoening kan meestal goed beheerd worden met dagelijkse medicatie.

Bloat (maagtorsie)

Bloat, of maagtorsie, is een levensbedreigende aandoening waarbij de maag zich vult met gas en kan draaien. Dit veroorzaakt ernstige pijn en kan snel fataal zijn zonder onmiddellijke medische interventie. Het is belangrijk om de symptomen te herkennen en snel te handelen.

Degeneratieve myelopathie

Deze progressieve aandoening tast het ruggenmerg aan en leidt tot verminderde mobiliteit en uiteindelijk verlamming. Er is geen effectieve behandeling, maar fysiotherapie en ondersteunende zorg kunnen helpen om de levenskwaliteit van de hond te verbeteren.

Hoewel de Appenzeller Sennenhond gevoelig kan zijn voor deze erfelijke aandoeningen, kun je de kans op deze gezondheidsproblemen verminderen door een verantwoordelijke fokker te kiezen en regelmatige veterinaire controles te plannen. Door proactieve zorg en aandacht te besteden aan de gezondheid van je hond, kun je bijdragen aan een lang en gelukkig leven voor je Appenzeller.

Blijf op de hoogte

Wil je op de hoogte blijven van alle nieuwe hondenrassen en artikelen die op de website verschijnen? Registreer jezelf hier en je krijgt elke 2 weken een update in je mailbox. Je kan jezelf altijd probleemloos uitschrijven.