De Foxhound

De Foxhound staat bekend als een geschikte jachthond. Zoals de naam al doet vermoeden, wordt hij voornamelijk ingeschakeld in de vossenjacht. De Foxhound is een mengeling van verschillende rassen: de Sint-Hubertushond, de Talbot Hound en allerlei Terriërs, Bulldoggen en Windhonden. Sinds het midden van de 19de eeuw wordt hij zorgvuldig gefokt. Dit gebeurde eerst in Groot-Brittannië waar men nood had aan een snelle hond voor de jacht.

Karakter

Aangezien de Foxhound een meutehond is, is hij minder geschikt als huisdier. Hij moet namelijk kunnen rennen en jagen in groep. Als je hem toch als huisdier houdt, besef dan dat hij voldoende beweging nodig heeft. Ondanks zijn energie beschikt de Foxhound over een rustig karakter. Hij is aanhankelijk, gehoorzaam en goed gemanierd. Door zijn jachtinstinct is hij ook een ideale waakhond. Soms kan hij echter eigenzinnig en ongehoorzaam zijn. Maar als hij consequent wordt opgevoed, zal hij goed luisteren.

Uiterlijk

  • Hoofd: lange en brede schedel met vierkante snuit. Hij heeft een sterke kaaklijn en opvallende wenkbrauwen. Zijn oren hangen slap naar beneden. Zijn ogen zijn groot en bruin met een strenge uitdrukking.
  • Nek: lange nek waardoor hij er majestueus uitziet.
  • Schouders: lange en sterke schouderbladen.
  • Lichaam: sterk gespierd met een rechte rug.
  • Benen en tenen: rechte benen en ronde tenen.
  • Vacht: korte, harde en glanzende haren.
  • Kleur: de Foxhound is twee- of driekleurig. Hij kan zwart of bruin zijn met wit of wit met allerlei bruine of gele plekken.
  • Grootte: reuen tussen 56 en 63,5 cm, teven tussen 53 en 61 cm.
  • Gewicht: 25 tot 34 kg.


Wil je op de hoogte blijven van alle nieuwe rassen en artikelen die op de website verschijnen? Registreer jezelf hier en je krijgt elke 2 weken een update in je mailbox. Je kan jezelf altijd probleemloos uitschrijven.


1 reactie

Colson Jos

Goede avond,
Ik heb jaren geleden mijn Mechelaar (Mira was haar naam) verloren . De dierenarts heeft haar laten inslapen : zij had al geruime tijd kanker. Zij was altijd bij mij, thuis, op het werk, praktisch alle dagen samen in de auto, met haar kin op mijn rechterknie, mee op hotel, zij was zelden alleen, enkel 's nachts moest zij op haar plaats liggen. Dit was een stuk van 13 jaren samenzijn die je niet vergeet.

Ik ben nu 84 en nog werkzaam in ons bedrijf, maar zonder mijn gezellin, onderweg, thuis, of elders, altijd alleen en nog altijd met die zachte druk op mijn rechterknie...

Ik zit nu al lang te piekeren over een nieuwe hond, geen Mechelaar ditmaal maar wel een Mittelschlag-Schnautzer. Ik weet wel dat die honden soms een beetje koppig kunnen zijn, maar ik heb er het volste vertrouwen in.
Zij wordt mijn nieuwe gezellin en ik hoop dat we het samen nog lang kunnen vinden.

Nu is de vraag : waar vind ik haar. Van velen hoor je zeggen dat het niet een
stamboom-exemplaar moet zijn ; dat ben ikzelf trouwens ook niet. Maar hoe vind je dat ? Bij fokkers naar een puppie zoeken kan soms lang duren en men heeft mij gewaarschuwd dat die hondjes clever zijn en braaf en trouw, maar ik zoek nu al een tijd en vind maar niets. Maar een hond van meer dan twee jaar oud wens ik ook niet, want ik zoek er nog lange tijd mee rond te lopen.

Hebt U soms een idee hoe ik dit probleempje best aanpak ?

Vriendelijke groeten,
Jos Colson


Een reactie plaatsen