Oorzaken
In de urine van honden bevindt er zich een stof die de vorming van oxalaatstenen tegen gaat. Wanneer er echter iets mis is met deze stof zullen er toch oxalaatstenen worden gevormd.Daarnaast bestaat er het gevaar van struvietkristallen. Deze kristallen zitten van natura in de urine en worden hierin ook afgebroken. Wanneer er zich echter een defect voordoet waardoor deze niet meer kunnen worden afgebroken, stapelt het aantal kristallen zich steeds op en zullen er stenen worden gevormd.
Symptomen
In sommige gevallen zal je als baasje de aanwezigheid van blaasstenen niet goed kunnen opmerken door het gebrek aan symptomen. In andere gevallen kan je hond moeite hebben met plassen en is er bloed aanwezig in de urine. Verder kunnen er zich steeds terugkerende blaasontstekingen voordoen en kan je hond zijn eetlust verliezen.Diagnose
Blaasstenen bij honden kunnen het makkelijkst worden vastgesteld aan de hand van een röntgenfoto. Eens de blaasstenen opgemerkt zijn, zal er verder onderzoek moeten gebeuren naar de stenen zelf. De dierenarts heeft hiervoor een monster nodig dat hij zal verkrijgen door gewone urinering, spoeling van de blaas of door een chirurgische verwijdering. Als de hond reeds verscheidene blaasinfecties heeft gehad kunnen de blaasstenen eveneens worden opgespoord tijdens het urineonderzoek.Behandeling
De behandeling hangt af van het soort blaasstenen waar je hond mee te kampen heeft. Struvietstenen zijn makkelijk te behandelen door een aanpassing van het dieet. Oxalaatstenen vereisen dan weer een operatieve verwijdering. Het is dan ook van belang bij de eerste vermoedens naar de dierenarts te trekken.Heb je verder nog vragen? Stel ze dan aan Inge, onze praveterinair dierenartsassistente via: Vraag het aan Inge.
Wil je op de hoogte blijven van alle nieuwe rassen en artikelen die op de website verschijnen? Registreer jezelf hier en je krijgt elke 2 weken een update in je mailbox. Je kan jezelf altijd probleemloos uitschrijven.
Mijn cavalier King Charles heeft met blaasstenen te maken gehad. die werden ontdekt toen men vóór het verwijderen van haar ontstoken baarmoeder, nog vlug een röntgen foto of echo nam!
Nu kampt ze met een hardnekkige huiduitslag: schilfervorming die al meer dan een maand met antibioticum wordt behandeld. Haar gehalte aan cortisol = cotrisone die zij zelf aanmaakt, is te hoog. Het zou om cushing kunnen gaan, maar volgens de DA is die aandoening best met medicatie tegen te gaan, zo'n beetje de kop indrukken! Ik dacht altijd al dat men tegen een ontsteking cortisone toediende, maar blijkbaar is het in het geval van mijn Bo andersom! Een héél vervelende aandoening, gelukkig heeft zij niet te lijden onder jeuk!