Weetjes over de Parson Russell-terriër

Ontstaan door een dominee

De Parson Russell-terriër werd gefokt door dominee John Russell in de 19e eeuw. Hij wilde een hond die perfect was voor de vossenjacht.

Niet hetzelfde als een Jack Russell

Veel mensen verwarren de Parson Russell-terriër met de Jack Russell-terriër. De Parson heeft langere benen en een iets ander karakter.

Energie voor tien

Deze honden hebben een bijna oneindige energie. Ze kunnen urenlang spelen, rennen en graven zonder moe te worden.

Een geboren graver

Ze zijn experts in graven, iets wat teruggaat naar hun oorspronkelijke taak om vossen uit holen te jagen.

Slimmer dan je denkt

Parson Russells behoren tot de slimste terriërsoorten. Ze leren snel, maar kunnen ook behoorlijk koppig zijn.

Geweldig springtalent

Met hun lange poten kunnen ze indrukwekkend hoog springen. Perfect voor hondensporten zoals agility.

Ze houden van uitdagingen

Mentale stimulatie is voor hen net zo belangrijk als fysieke beweging. Puzzelspeelgoed is een must!

Onverschrokken jagers

Hun jachtinstinct is nog steeds sterk aanwezig. Kleine dieren zoals konijnen kunnen hun aandacht trekken.

Klein maar stoer

Hoewel ze klein van stuk zijn, hebben Parson Russells een groot hart en zijn ze niet bang om voor zichzelf op te komen.

Ze kunnen "praten"

Parson Russells maken vaak grappige geluiden, vooral als ze enthousiast zijn. Sommige baasjes noemen het 'praten'.

Dol op aandacht

Ze zijn echte gezelschapsdieren en houden ervan om bij hun mensen te zijn. Eenzaam worden ze niet graag.

Niet bang voor water

Hoewel ze geen typische waterhonden zijn, springen veel Parson Russells graag in een plas of een beekje.

Geen fan van verveling

Als je ze niet genoeg uitdaging biedt, zoeken ze zelf entertainment. Dat kan resulteren in gesloopte schoenen of opgegraven tuinen.

Een trouwe metgezel

Deze honden bouwen een hechte band op met hun baasjes en volgen ze vaak overal naartoe.

Altijd alert

Hun scherpe zintuigen maken ze uitstekende waakhonden, ondanks hun kleine formaat.

Verschillende vachttypes

Parson Russells kunnen een gladde, ruwharige of een tussenvorm van deze vacht hebben.

Een geschiedenis in de jacht

Ze werden oorspronkelijk gefokt om snel en behendig te zijn, zodat ze makkelijk achter een vos aan konden gaan.

Sociale vlinders

Met goede socialisatie kunnen ze goed omgaan met andere honden en zelfs katten, hoewel hun jachtinstinct soms opspeelt.

Houdt van kinderen

Hun speelse karakter maakt ze vaak geweldige speelkameraadjes voor kinderen, zolang het kind de hond met respect behandelt.

Ze blijven jong van geest

Zelfs op oudere leeftijd blijven Parson Russells energiek en speels, alsof ze nooit volwassen worden.

Algemeen voorkomen

John Russell (1795-1883) werd op 12 december 1795 geboren in Darthmouth, South Devon. In het jaar 1814 werd John Russell toegelaten tot het "Exeter College", Oxford, waar hij als student in 1819 zijn eerste hond van een melkman kocht. Deze teef "TRUMP" is de grondlegger geweest voor John Russells eigen werklijn terriërs. Deze terriërs moesten voldoen aan de specifieke werkeigenschappen die hij stelde: De hond moest mee kunnen lopen in de meute, goed op de vos gebruiken te zijn en het wild aanblaffen en uit de holen jagen zonder het wild te doden.

Eind 1800 werden de terriërs ook buiten de jacht populair en dat leidde al gauw tot veranderingen in het uiterlijk van de honden. John Russell en vele andere "werkende-terriër" mensen waren hier sterk tegen gekant en bleven de terriërs op eigen wijze fokken en selecteren, namelijk op werklust en karakter. Uit deze "working terriërs" ontstond onder andere de Parson Russell Terriër die in 1990 erkenning kreeg.

Vanaf eind 1800 zijn deze "Parson Russell Terriërs" gefokt door vrijwel uitsluitend jagers. Zij zijn dan ook verantwoordelijk voor het ontstaan van onze hedendaagse twee variëteiten met elk hun eigen doel namelijk: De "normaalbenige" Parson Russell Terriër, die mee moet kunnen lopen in de meute en de onder invloed van kruisingen met andere terriër-rassen ontstane "kortbenige" Jack Russell Terriër die gedragen kan worden in een zadeltas of voorop het paard gezet kan worden.

Vandaag de dag wordt de Parson Russell niet alleen gewaardeerd om zijn jachtvaardigheden, maar ook om zijn charme als gezelschapshond. Zijn mix van energie, intelligentie en toewijding maakt hem een geliefd ras bij actieve gezinnen en liefhebbers van hondensporten.

Een Parson Russell-terriër opvoeden

De Parson Russell-terriër is een slim en leergierig ras, maar kan ook behoorlijk eigenwijs zijn. Consistentie en geduld zijn cruciaal bij het trainen van deze hond. Ze reageren goed op positieve bekrachtiging, zoals beloningen en lof, maar kunnen slecht tegen harde correcties. Een gevarieerde en speelse aanpak houdt hun interesse vast en voorkomt dat ze zich gaan vervelen.

Vroege socialisatie is essentieel bij dit ras. Ze moeten op jonge leeftijd kennismaken met verschillende mensen, dieren en omgevingen om een goed aangepast en evenwichtig karakter te ontwikkelen. Het trainen van basiscommando's is een goede start, maar deze honden hebben ook behoefte aan meer uitdaging. Geavanceerde trainingen, zoals hondensporten of behendigheidstraining, zijn een geweldige manier om hun intelligentie en energie in goede banen te leiden.

Vanwege hun jachtinstinct is het belangrijk om ze goed te leren luisteren, vooral als ze loslopen. Ze kunnen gemakkelijk afgeleid worden door een interessante geur of een bewegend dier. Een sterke recall (terugroepcommando) is dus onmisbaar. Daarnaast helpt het om training kort en leuk te houden; lange en saaie sessies werken averechts bij dit ras.

Ben je op zoek naar meer informatie over het trainen van je Parson Russell-terriër? Kijk dan op onze Parson Russell-terriër opvoeden pagina.

Uiterlijk

De Parson Russell-terriër heeft een atletische en compacte bouw met een rechthoekig lichaam. Dit komt door zijn relatief lange benen, die hem een sierlijker uiterlijk geven dan de Jack Russell-terriër. Zijn hoofd is smal en vlak met een duidelijke stop, en zijn donkere, amandelvormige ogen stralen alertheid en intelligentie uit. Zijn oren zijn V-vormig en vallen naar voren, wat bijdraagt aan zijn levendige en nieuwsgierige uitstraling. De staart is meestal recht en wordt vaak vrolijk omhoog gedragen.

Qua gewicht ligt de Parson Russell doorgaans tussen de 5 en 8 kilogram, afhankelijk van geslacht en bouw. Reuen zijn over het algemeen iets groter en robuuster, met een schouderhoogte van 33 tot 36 cm, terwijl teven wat kleiner zijn met een hoogte van 31 tot 33 cm. Ondanks zijn bescheiden formaat straalt de Parson Russell kracht en uithoudingsvermogen uit.

De vacht van de Parson Russell kan glad, ruw of een combinatie van beide zijn. De kleur is meestal overwegend wit met zwarte, bruine of tan aftekeningen. Deze markeringen kunnen variëren in grootte en plaatsing, wat elke hond een uniek uiterlijk geeft. Hun vacht is weerbestendig en vrij eenvoudig te onderhouden, wat een pluspunt is voor actieve baasjes.

Aard

De Parson Russell-terriër staat bekend om zijn levendige en zelfverzekerde karakter. Hij is een echte terriër in hart en nieren: energiek, moedig en altijd klaar voor actie. Dit ras heeft een enorme drive en is daardoor het meest geschikt voor actieve gezinnen of individuen die van uitdagingen houden. Ze zijn ongelooflijk intelligent en leren snel, maar diezelfde intelligentie kan soms ook voor een koppige kant zorgen.

Deze honden zijn doorgaans sociaal en houden ervan om deel uit te maken van het gezin. Ze hechten zich sterk aan hun baasjes en zijn vaak echte schaduwhonden die graag in hun buurt blijven. Hoewel ze over het algemeen goed kunnen opschieten met kinderen, is het belangrijk om kinderen te leren respectvol met de hond om te gaan, vooral vanwege hun energieke aard en speelsheid. Vroege socialisatie is essentieel om ervoor te zorgen dat ze ook goed overweg kunnen met andere huisdieren.

Ondanks hun sociale karakter kunnen Parson Russells een sterke prooidrift hebben. Dit maakt ze uitstekende jagers, maar betekent ook dat ze een scherp oog moeten houden op kleinere dieren. Ze hebben een natuurlijke nieuwsgierigheid en gaan graag op onderzoek uit. Dit, gecombineerd met hun energieniveau, betekent dat ze een eigenaar nodig hebben die hen zowel mentaal als fysiek kan uitdagen.

Beweging

De Parson Russell-terriër is een actieve en energieke hond die dagelijks veel beweging nodig heeft. Lange wandelingen, speelsessies en mentale uitdagingen zijn essentieel om hem gelukkig en gezond te houden. Minimaal een uur intensieve beweging per dag is aan te raden, hoewel veel Parson Russells met gemak nog meer aankunnen. Ze zijn dol op rennen, springen en spelen, en blinken uit in sporten zoals agility of flyball.

Naast fysieke beweging heeft dit ras ook mentale stimulatie nodig. Puzzelspeelgoed, denkspelletjes en training houden zijn scherpe geest bezig. Zonder voldoende uitdaging kan de Parson Russell zich snel vervelen, wat kan leiden tot destructief gedrag zoals graven, kauwen of overmatig blaffen. Een actief baasje dat tijd en energie kan investeren, is dus een must.

Omdat ze oorspronkelijk gefokt zijn voor de jacht, vinden ze het heerlijk om in de natuur te zijn. Uitstapjes naar het bos of het strand, waar ze veilig los kunnen lopen, zijn ideaal. Let wel op hun sterke prooidrift; een goede controle over commando's zoals "hier" is essentieel. Als je een actieve levensstijl hebt, zal deze hond een geweldige metgezel zijn.

Erfelijke ziekten

Oogproblemen

De Parson Russell-terriër is gevoelig voor bepaalde oogproblemen, zoals lensluxatie en cataract. Regelmatige oogcontroles zijn belangrijk om deze aandoeningen vroegtijdig te herkennen.

Patella luxatie

Bij dit ras komt patella luxatie voor, een aandoening waarbij de knieschijf uit zijn positie schiet. Dit kan pijn en mobiliteitsproblemen veroorzaken.

Doofheid

Erfelijke doofheid is een mogelijke aandoening bij Parson Russells, vooral bij honden met overwegend witte vachten. Het testen van gehoor bij jonge pups kan dit tijdig opsporen.

Heupdysplasie

Hoewel minder vaak voorkomend dan bij grotere rassen, kan heupdysplasie ook bij Parson Russells optreden. Dit kan leiden tot pijn en mobiliteitsproblemen op latere leeftijd.

Zorg voor een gezonde foklijn

Het is belangrijk om een pup te kopen van een betrouwbare fokker die ouders op erfelijke aandoeningen laat testen. Dit verkleint de kans op gezondheidsproblemen aanzienlijk.

Blijf op de hoogte

Wil je op de hoogte blijven van alle nieuwe hondenrassen en artikelen die op de website verschijnen? Registreer jezelf hier en je krijgt elke 2 weken een update in je mailbox. Je kan jezelf altijd probleemloos uitschrijven.