Obesitas?
Miljoenen mensen over de hele wereld sukkelen met een of andere vorm van obesitas. Obesitas betekent letterlijk dat overtollig vet zich ophoopt in het lichaam, als gevolg van de opname van meer calorieën dan dat er calorieën worden verbruikt. Dat deze aandoening geen pretje is voor de persoon in kwestie, staat vast. Het is immers algemeen geweten dat ernstige zwaarlijvigheid absoluut niet gezond is voor je lichaam. Hartziekten, bewegingsproblemen, suikerziekte, verhoogde cholesterol, onvruchtbaarheid, rugklachten en een te hoge bloeddruk zijn maar enkele voorbeelden van de vele aandoeningen die een gevolg kunnen zijn van obesitas. Het aantal mensen dat onder zwaarlijvigheid lijdt, stijgt bovendien nog elk jaar. Ook bij honden komt overgewicht steeds vaker voor. Viervoeters met obesitas krijgen vaak af te rekenen met hartproblemen, leveraandoeningen, nierziekten en gewrichtsproblemen.
Wolven en de stofwisseling: een eerste verklaring voor hondenobesitas
Het zou te gemakkelijk zijn om te besluiten dat elke hond met obesitas simpelweg te veel voedsel krijgt van zijn of haar baasje. Natuurlijk helpt het niet om je huisdier elke dag opnieuw te verwennen met ongezonde tussendoortjes, maar er zijn andere verklaringen mogelijk voor zwaarlijvigheid. Ten eerste heeft obesitas bij honden soms te maken met de stofwisseling van de dieren. De stofwisseling van onze viervoeters is immers nog altijd erg vergelijkbaar met die van wolven. Wolven leven in het wild en dus zijn hun lichamen er op voorzien om zeer efficiënt vetreserves op te slaan. Een wolf weet immers niet wanneer hij een volgende prooi zal verschalken, en bijgevolg moet elke bruikbare voedselreserve opgeslagen worden voor mogelijke magere tijden. Honden die bij jou in huis leven hebben een gelijkaardige stofwisseling en daar ligt net het probleem. Wanneer je viervoeter bijvoorbeeld elke dag zijn extra tussendoortje aangeboden krijgt, weet zijn lichaam niet dat er de volgende dag weer voldoende voedsel zal zijn. Een natuurlijke reactie is dan ook dat de extra vetreserves opgeslagen worden, terwijl dit eigenlijk helemaal niet nodig is. Wanneer je dan bovendien een hond hebt die vaak binnen zit en relatief weinig beweegt, is het logisch dat het dier na korte tijd zwaarlijvig is.
Het verschil tussen lichamelijke en geestelijke honger: een tweede verklaring
Een tweede mogelijke verklaring voor hondenobesitas is het verschil tussen de lichamelijke honger van uw hond enerzijds en de geestelijke honger van het dier anderzijds. De lichamelijke honger is eigenlijk de gewone honger. Bij lichamelijke honger heeft je viervoeter immers nood aan voedsel, oftewel omdat de maag leeg is oftewel omdat er te weinig energie in het lichaam aanwezig is. Wanneer je jouw huisdier een normale portie eten geeft omdat hij of zij lijdt onder lichamelijke honger, is de kans op obesitas eigenlijk niet aanwezig. Daartegenover staat echter geestelijke honger en daarbij liggen de zaken anders. Net zoals wolven voelen ook honden vlak na de maaltijd, of zelfs een langere tijd erna, de behoefte om ergens op te kauwen. Vroeger dacht men dat de viervoeters dit kauwgedrag vertoonden om speeksel te produceren of om hun tanden schoon te maken. Nu weet men echter dat honden kauwen omdat er daardoor in hun lichaam endorfine vrijkomen. Deze endorfine zorgen voor een gevoel van rust en ontspanning, maar verminderen daarnaast ook de agressie en de angst bij de dieren. Indien je als hondeneigenaar niet beschikt over voorwerpen waarop je viervoeter kan kauwen zonder ze op te eten, zal het dier bij jou komen smeken voor voedsel om op te kauwen. Wanneer je als baasje vervolgens toegeeft aan de geestelijke honger en jij je huisdier na de maaltijd toch nog iets lekkers toestopt, verorbert je hond eigenlijk meer voedsel dan nodig. Daarin schuilt natuurlijk een tweede minder voor de hand liggende verklaring voor zwaarlijvigheid bij honden.
Wil je op de hoogte blijven van alle nieuwe rassen en artikelen die op de website verschijnen? Registreer jezelf hier en je krijgt elke 2 weken een update in je mailbox. Je kan jezelf altijd probleemloos uitschrijven.
een oeroud middel tegen obesitas: vervang een deel van de brokken door prinsessenboontjes. Onze vier Drentsche Patrijshonden moeten 's morgens wat eten. Zo niet, dan bestaat de kans dat ze in de loop van de dag gal overgeven. Om nu dit te vermijden geven we hen elke ochtend een mengsel van rijst en boontjes. Daar zitten niet veel calorieën in en ze hebben nooit een hongergevoel door een lege maag . 's Avonds nadat wij hebben gegeten, krijgen zij hun normale portie brokken met een portie vlees met eventueel wat overschot van onze tafel.