Artikels

Hoe ga je om met een angstige hond?

Hond met schrik
Sommige honden hebben het niet zo op vreemden. Ze uiten hun ongenoegen dan door bijvoorbeeld te grommen of te bijten. Angst is de oorzaak van dit slecht gedrag. Om het aan te pakken moet je eerst inzicht krijgen in het probleem.

Waarom is je hond angstig?

Honden hebben op jonge leeftijd nood aan goed en intensief contact. Dan zijn ze nog nieuwsgierig. Het is dus het uitgelezen moment om te leren om te gaan met bepaalde situaties. Dit socialisatieproces is immers cruciaal voor zijn latere leven. Zonder deze positieve ervaringen kan je hond angstig reageren tegenover vreemden.

Mensen verergeren het probleem

Het is moeilijk te begrijpen waarom honden, ondanks alle goede bedoelingen, bang van je zijn. Toch verergeren mensen het probleem. Ze veroorzaken angst door de hond te snel of te dicht te benaderen. Sommige honden bevriezen of duiken in elkaar onder deze druk. Andere reageren met geblaf of gegrom. Zo proberen ze hen op afstand te houden.

Sommige baasjes berispen de hond dan. Hij leert zo echter zijn angst te verbergen, maar de interne angst verdwijnt niet. De hond kropt alles op en uiteindelijk wordt het hem te veel. Een beet is dan bijna onvermijdelijk.

Zet de hond niet onder druk

Zet de hond niet onder druk door hem te dicht te benaderen of, erger nog, te aaien. Een angstige hond heeft net nood aan controle. Dit geef je hem door rustig te knielen en weg te kijken. Zo benadert en besnuffelt hij je wanneer hij er klaar voor is.

Versnel het proces met koekjes, maar vermijd plotse bewegingen. Ook dit veroorzaakt angst, waardoor hij wegloopt of zelfs bijt. Aaien en knuffelen blijven hekelpunten.

Kijk naar zijn lichaamstaal

Mensen schenken vaak geen aandacht aan de lichaamstaal van de hond. Dit is echter een goede indicator van hoe hij zich voelt. Een angstige hond heeft een ingedoken lichaamshouding en een gespannen blik. Ook is hij bang wanneer hij zijn oren naar opzij of achter beweegt of zijn staart tussen zijn poten houdt. Andere angstsignalen zijn gapen, aan de lippen likken, hijgen en traag bewegen.

Een kalme hond daarentegen kwispelt met zijn staart. Verder heeft hij een rustige lichaamshouding en een zachte blik. Een hond in deze toestand kan je perfect begroeten.

Zijn deze signalen aanwezig?

Merk je deze signalen op? Zorg dan dat niemand bij de hond komt. Leg hen uit waarom ze hem niet mogen benaderen. Probeer ondertussen zijn aandacht te trekken. Beloon je hond vervolgens als hij rustig blijft. Zo verander je zijn humeur immers van bang naar blij. Op termijn verdwijnt de angst dan.

Ook vreemden moeten alert zijn voor deze signalen. Een hond mag dan koekjes aannemen, dat betekent nog niet dat hij niet angstig is. Aaien is daarom ook uitgesloten. Neem dus genoegen met een simpele begroeting. 

Wil je op de hoogte blijven van alle nieuwe rassen en artikelen die op de website verschijnen? Registreer jezelf hier en je krijgt elke 2 weken een update in je mailbox. Je kan jezelf altijd probleemloos uitschrijven.

Afbeelding van Boek: De perfecte hond Download de gratis gids: De perfecte hond Afbeelding van Boek: De perfecte hond Je hond opvoeden? Leer het aan op een eenvoudige, positieve en snelle manier

12 reacties

Goed uitgelegd

onze hond heeft het ook niet voorzien op vreemden
In begin vertrouwde hij zelf zijn eigen mensen niet
Het heeft ons veel werk en geduld gekost ..veel tips gekregen en uitgeprobeerd
Nu vertrouwd hij zijn mensen toch al voor 95 % zou ik zeggen
maar vreemden moeten van hem afblijven
Al is dat de laatste tijd ook verbeterd ...toch zal nooit een allemansvriend worden

Kimes Kimes

Vooral met uw opmerking in de e-mail ben ik het eens: "Omdat een hondenbeet soms misschien wel je eigen schuld is" Voor mijzelf durf ik te stellen, ik heb nu 10 opvanghonden, dat het altijd mijn eigen schuld is geweest. Vaak hebben deze honden al een traumatisch verleden en een groot wantrouwen. Zeker ben ik wel gebeten maar als ik vervolgens mijn gedrag en reageren op de hond analyseer moet ik altijd erkennen dat ik het had kunnen voorkomen door ander gedrag. Mijn honden hebben me ongelooflijk veel geleerd en niemand had me zo kunnen leren omgaan met hen als zijzelf. Feitelijk hebben de honden mij opgevoed in plaats van ik hen. Recent een behoorlijk afstandelijke Aziatische Ovcharka erbij gekregen, grote jonge hond, bijna 70 kg en schofthoogte 90 cm. Zeer terughoudend (angstig) en elke handeling die hem onder druk zetten resulteert in een uitval. Hij is hier nu ongeveer 4 maanden en stapje voor stapje gaat het beter. Als hij niet mee naar buiten wil en weer zijn tanden laat zien ga ik twee meter bij hem vandaan zitten met m'n rug naar hem toe. Soms duurt het een minuut maar het heeft ook wel 10 minuten geduurd en dan voel ik hele voorzichtig die grote snuit in m'n nek. Met een lekker koekje versnel ik dat proces inderdaad wat, maar dat weiger ik standaard te doen. Inmiddels komt hij af en toe al even knuffelen, staart omlaag en kan hij ook al genieten van mijn gekriebel. Geduld is feitelijk het enige en precies zoals u in uw artikel aangeeft, niet onder druk zetten, dat werkt bijna altijd averechts.

Noëmi Noëmi Weiss

Goed artikel, maar tussen angstige honden en vreemden is het altijd de schuld van de mens. Die hond weet immers niet beter dan dat hij bang is en daarom is het feitelijk nooit de schuld van een angstige hond als hij een mens bijt. Mijn hond is bang voor andere honden en om dit te verhelpen laat ik rustige honden naar haar toe komen, maar honden die zij niet vertrouwd of die ik niet vertrouw laat ik niet bij haar in de buurt komen. Ik denk dat dit ook zo werkt bij mensen en honden. Eerst de mensen die rustig zijn en de lichaamstaal van een hond kunnen lezen in de buurt laten en later wat minder ervaren mensen erbij laten. Zo went de hond rustig en geleidelijk aan mensen.

Veerle Robijn

Goed artikel maar misschien toch een kleine aanvulling op de zin: "Een kalme hond daarentegen kwispelt met zijn staart." Een verdomd veel gemaakte fout is de reactie dat alle kwispels vrolijk en positief zijn maar vergeet niet dat er ook gespannen kwispels zijn die niet echt vrolijk bedoeld zijn maar eerder een teken zijn van "Pas op... Niet te dicht komen. Ik ben alert en hou je in de gaten".

jeanet boeijsma

Je moet eerst het vertrouwen van hem winnen en dat lukt je met voer geven uit de hand en dan ga je steeds een stukje verder, eerst kijk je hem niet aan.
hij zal zijn angst overwinnen, want eten is overleven!

Wimbo Wimbo

Tja, soms is een hond gewoon angstig voor bepaalde situaties. We lopen natuurlijk ook in hetdonker met de hond. Als ik dan wel eens een bocht omkom en er staat iemand voor mijn neus, schik IK niet, maar de hond wel. Hij begint dan te blaffen. Als het een bekende is is het zo voorbij, maar is het een vreemde, gaan de nekharen wel overeind! En dan maakt het niet eens uit of de ander een hond bij zich heeft of niet.
Het duurt dan wel even voor ie rustig is. Overdag niet- of nauwelijks last van.
Ook als we in donker lopen, was hij (zeker in het begin) erg bang voor een stapel vuilniszakken (in zijn ogen een groot beest denk ik) en pas nadat ik hem een paar maal er naartoe heb gedirigeerd was dat over, zeker nadat ik de zakken had beschenen met een zaklampje.
Bang van andere honden is ie niet. Wel even afwachtend soms, soms negeert ie ze gewoon, zo van: jouw moet ik niet, doei) Bij anderen klikt het meteen. Herders heeft ie de pest aan.
Er zijn dus nogal wat variatie in "bang."

Lindi Lindi

Mijn hond is ook erg bang en wanneer er iemand binnenkomt gromt ze. Als mensen haar met rust laten, komt ze na een tijd wel een beetje snuffelen.
Maar het gekke is dat ze mijn broer heel eng vind. Als hij er is, blijft ze grommen en stopt er ook niet mee, totdat hij weg is. EMO 2

Mijn hondje laat bezoekers juist alles doen, maar mij niet, snap er niets van

freddy meese

Beste.mijn hondje is een beetje agressief geworden , sinds mijn vriendin is komen te overlijden denk ik , vroeger mocht iedereen haar aaien maar nu zou ze bijten , ik denk dat het daardoor komt ze was erbij toen mijn vriendin overleed.

Dewil Rene

Mijn hondje ( maltezer ) heeft bang op de fiets.
Wil heel graag in zijn mandje, maar eenmaal dat mandje op de fiets, wordt hij heel bang en begint te kermen....

dit zelfde mandje in de auto is geen enkel probleem, doet hij heel graag zelfs.
Wat kan ik doen ???

bedankt voor de info.

Willem

Mijn pup, een Westie van 5 maanden oud, vertoont weerstand om 's avonds een rondje te lopen, als het donker is. Hij blijft dan parmantig vlak bij de deur zitten en is niet te bewegen, ook niet met een beloningssnoepje. Hij vertoon geen angstgedrag, maar vind het kennelijk gewoonweg niet leuk. Ik vind het niet in de haak om dan te gaan sjorren en hem voort te slepen. Dus na enig aandringen ga ik weer naar binnen. Heeft dat met de jeugdige leeftijd te maken of is daarop te trainen. Want een wandelingetje, vlak voor het slapen gaan, lijkt mij juist goed voor hem.

ben

mijn pup is bijna 8 maanden , als ik begin te gapen , dan doet spike dat ook mijn vraag is kan dat kwaad .

Een reactie plaatsen