Hoe de lichaamstaal van je hond incidenten kan vermijden

Alleen al in de Verenigde Staten van Amerika bijten honden jaarlijks zo’n 4,5 miljoen mensen. Het aantal dodelijke slachtoffers bij dergelijke incidenten ligt gelukkig een pak lager. Toch zouden vele van die aanvallen vermeden kunnen worden. Een juiste interpretatie van de lichaamstaal van je hond is daarbij cruciaal. Daarop zoemen wij hier in.

Honden communiceren

Er zijn elk jaar opnieuw hondenaanvallen die je niet kan verhelpen. Niet elke hond is even voorspelbaar en niet alle aanvallen verlopen volgens hetzelfde patroon. Honden zijn daarenboven gedomesticeerde ondersoorten van de wolf en het blijven in de eerste plaats dus roofdieren. Toch is het te simpel om te stellen dat je hond zomaar een woest beest is waarvan je de gedragingen nooit kan voorzien. Honden zijn sociale dieren en dus zijn het meesters in communicatie, zowel via lichaamstaal als verbaal. Dat je hond communiceert, staat dus vast. Dat jij als baasje je best moet doen om naar die signalen te luisteren, staat echter ook als een paal boven water.

Een zelfzekere ontspannen houding

Je kan over het algemeen goed zien wanneer een hond rustig is. Een ontspannen hond laat zijn staart vaak zachtjes heen en weer wiegen. Daarbij staan zijn oren gewoon omhoog en de pupillen zijn eerder klein. De mond is dan gesloten of heel lichtjes geopend. De kans dat jouw hond iemand aanvalt wanneer hij bovenstaande lichaamstaal vertoont, is zeer klein. Wanneer je toch een plotse verandering in zijn houding of gedrag opmerkt, is dat niet automatisch een teken van agressie. Het dier kan bijvoorbeeld ook angstig zijn of erg enthousiast.

Een kwade hond

Wanneer je weet op welke signalen je moet letten, kan je een geïrriteerde agressieve hond moeilijk niet opmerken. Het dier neemt dan een zeer stijve en strenge lichaamshouding aan. Bovendien kan je de agressie zowat letterlijk van zijn gezicht aflezen, omdat de hond erg intens in een bepaalde richting staart. Ook de staart zal stijf gespannen staan, oftewel naar achteren in een horizontale lijn oftewel verticaal omhoog. De hond ontbloot zijn tanden met zijn lippen naar achter getrokken en zijn nekhaar staat rechtop. Wanneer hij daarbij ook nog gromt, is het zeer duidelijk dat het dier behoorlijk geïrriteerd is. Op zo’n moment kan het zijn dat de hond aanvalt.

Bijten is niet altijd gelijk aan agressie

Natuurlijk kan je niet stellen dat elk bijtincident automatisch betekent dat de hond jou echt pijn wou doen. Honden zijn immers dieren en in de natuur gebeurt het voortdurend dat dieren spelen door elkaar zachtjes te bijten. Jonge wolvenwelpjes bijvoorbeeld rollen al vechtend en verstrengeld over de grond. Ze bijten elkaar frequent en dat is niet zozeer een daad van agressie maar eerder een manier om hun vaardigheden te oefenen tijdens het opgroeien. Bijten hoeft met andere woorden niet meteen een agressieve daad te zijn. Zeker bij jonge honden is bijtgedrag niet automatisch agressief gedrag. Natuurlijk komt er onvermijdelijk een moment dat de jonge hond opgegroeid is tot een uit de kluiten gewassen dier. Terwijl vele baasjes het wel leuk vinden om te stoeien met hun puppy, is het vaak niet meer zo aangenaam wanneer een volgroeide hond hen bijt. Het dier is forser en de tanden zijn niet alleen langer maar ook scherper. De hond kent zijn eigen krachten niet meer. Als baasje probeer je dan best om het bijtgedrag zo snel mogelijk af te leren, liefst op een geduldige en liefdevolle manier.

Wil je op de hoogte blijven van alle nieuwe rassen en artikelen die op de website verschijnen? Registreer jezelf hier en je krijgt elke 2 weken een update in je mailbox. Je kan jezelf altijd probleemloos uitschrijven.