Soorten agressie bij honden:
- agressie tussen honden onderling zonder externe oorzaak
- agressie die veroorzaakt wordt doordat de hond iemand zijn territorium ziet betreden
- agressie als een gevolg van competitief gedrag, zoals wanneer honden de hiërarchie onderling willen bepalen.
- agressie waarbij een persoon wordt aangevallen omdat de hond zijn baasje de baas wil zijn
- agressie die door medicatie wordt veroorzaakt
- agressie die door een slechte medische toestand ontstaat (zoals bij epilepsie het geval wil zijn)
- agressie als uiting van angst, waarbij de hond denkt dat hij moet vechten voor zijn leven. Deze vorm van agressie kan je makkelijk herkennen doordat de hond wel agressief reageert maar tegelijkertijd een houding aanneemt die zijn angst verraadt (zo is de staat vaak tussen de benen).
- agressie die voortkomt uit de angst dat voedsel gestolen gaat worden. De hond vergeet soms dat het baasje eten geeft en niet wil afpakken, waardoor het diertje wel eens wil aanvallen.
- agressie die wordt veroorzaakt door een slecht leven waardoor de hond, die als puppy bijvoorbeeld helemaal vereenzaamd was, vreemd reageert op onbekende situaties.
- agressie die de hond toont omdat het beestje ergens pijn heeft
- agressie van een teefje om haar puppy's te beschermen
- agressie die dient om het baasje te beschermen
- agressie als het gevolg van te enthousiast ravotten
- aangeleerde agressie die voorkomt bij honden die niet goed genoeg weten wie ze wel en wie ze niet moeten bijten
- onbedoeld aangeleerde agressie waarbij de hond beloond is door het baasje als het beestje agressief is geweest. Waar het baasje de hond wil kalmeren met een snoepje of iets dergelijks, daar leert hij de hond eigenlijk dat het agressieve gedrag goed is.
Agressie, wat nu?
Het is beter als je er vroeg bij bent en direct ingrijpt wanneer een hond agressief gedrag vertoont. Zorg er vooral voor dat je het agressieve gedrag op een juiste manier afleert. Dat is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan. Zoals bij het laatste type van agressie bij honden aantoont, hebben mensen snel goede bedoelingen met hun hond maar verkrijgen ze in werkelijkheid een averechts effect. Door het beestje bewust te maken van zijn positie en hem consequent een verwachtingspatroon voor te houden (voor wie en wanneer moet hij of zij op zijn hoede zijn?) zal het beestje zijn agressie snel achterwege laten. Om het diertje goed af te richten kan je zoals gezegd het beste naar de dierenarts gaan. Die zal je kunnen zeggen hoe je van je boze of bange hond weer een blije viervoeter kan maken.Wil je op de hoogte blijven van alle nieuwe rassen en artikelen die op de website verschijnen? Registreer jezelf hier en je krijgt elke 2 weken een update in je mailbox. Je kan jezelf altijd probleemloos uitschrijven.
Ik zou toch vooral NIET naar een dierenarts gaan maar naar een hondengedragstherapeut (GT)!
De gemiddelde dierenarts (DA) heeft in zijn hele opleiding hooguit een halve dag gedragsleer gehad, en dan nog alleen maar over het gedrag wat ze in hun spreekkamer kunnen verwachten. Die heeft dus niets te zoeken op de stoel van de GT.
De GT heeft in zijn hele opleiding hooguit een dag medisch gehad, daarom zal een goede GT om medische oorzaken uit te sluiten wel eventueel verwijzen naar een DA maar nooit op diens stoel gaan zitten.
Bij voorkeur ga je naar een samenwerkende GT (en DA) toe, zodat de GT gebruik kan maken van de medische kennis en medicatie kennis van de DA, en andersom.