Groenendaeler

Kindvriendelijkheid
Hondvriendelijkheid
Kan alleen zijn
Heeft beweging nodig
Gehoorzaamheid

Groep Herdershonden
Land van oorsprong België
Fokkers 11 hondenfokkers
Rasverenigingen 2 rasverenigingen

Algemeen voorkomen

Het ras werd in 1868 erkend. Toch bleef de situatie van de Belgische Herders vrij ingewikkeld, tot het einde van de 19de eeuw. De Belgische hoogleraar Reul begon in 1891 een onderzoek over de Belgische Herders. Hij lette op de eventuele overeenkomsten en de verschillen van de Herders om zo een rasstandaard te kunnen opstellen. Er werd een fokprogramma opgericht die ervoor zorgden dat er duidelijkheid zou ontstaan tussen de verschillende vertegenwoordigers van de Belgische Herders, die op meerdere punten van elkaar verschilden. Dankzij het fokprogramma ontstonden er eindelijk drie verschillende rassen. Ze werden van elkaar gescheiden wegens de kleur en het haartype. Deze rassen waren de Lakense, Mechelse en Tervuerense Herder die in 1897 werden benoemd door de Belgische Kennel Club. Er werden elders met herders gefokt en de verschillende types werden gekruist. Hierdoor ontstond ook de Groendendaeler als het vierde ras van de Belgische Herders. Hij kreeg natuurlijk de naam waar het ras ontstond werd. Dit gebeurde in 1898. De Groenendaeler verschillde van de andere rassen wegens de kleur en de lengte van de vacht. De Groenendaeler zou ontstaan zijn uit een kruising van een zwarte teef (met witte vlekken op haar borst) en een schaapherder reu die werd gekozen voor zijn goede eigenschappen. De Groenendaeler is gevoelig, attent, energiek en zeer beweeglijk. Hij is intelligent, volhardend, werkwillig, slim en ze hechten zich zeer hard aan het gezin. De Groenendaeler is ook waaks, daarom zal hij zijn gezin en de bezittingen overtuigend beschermen. Het zijn absoluut geen kennelhonden.

Een Groenendaeler opvoeden

Het is zeer belangrijk dat je hem van pups af aan goed socialiseert door hem kennis te laten maken met onbekende plaatsen, dieren, mensen, en verschillende situaties. Deze ontmoetingen of plaatsen moeten wel positief verlopen, let hier op. Je moet zijn zelfvertrouwen versterken. Als dit geslaagd is krijg je een vrije, open en stabiele hond. De Groenendaeler is zeer intelligent, dus ze leren vrij snel. De Groenendaeler is een gevoelige hond en roepen raakt hem diep. Dus slagen, stampen en roepen heeft het tegenovergestelde effect. Vermijd dit dus. Je moet hem een consequente maar een zachte opvoeding geven.

Ben je op zoek naar meer informatie over het trainen van je Groenendaeler? Kijk dan op onze Groenendaeler opvoeden pagina.

Uiterlijk

Hoogte : 56-68 cm Gewicht : ongeveer 28 kg

Aard

Groenendaelers zijn intelligente en attente honden. Zij zijn leergierig en in het algemeen aan hun baasje gehecht. Het is belangrijk om het zelfvertrouwen van deze hond van pup af aan op te bouwen. Men kan hem het beste overal mee naartoe nemen om hem vreemde dingen te leren kennen. De omgang met andere huisdieren en honden geeft geen problemen, als je hem vroeg aan deze dieren went. Tegenover vreemde mensen treden zij vaak gereserveerd op. In huis zal deze hond een rustig karakter hebben, als men hem buiten genoeg beweging geeft.

Beweging

De Groenendaeler heeft wel wat bewegingsbehoefte nodig. Ze houden ook altijd wel van spelletjes zoals: apporteren, balspelletjes en onaangelijnd ravotten. Ze zwemmen ook graag en dit is ook zeer goed voor ze. U kunt ook met deze hond gaan fietsen, zo kan hij op deze manier zijn energie kwijt. De Groenendaeler kan ook altijd onaangelijnd mee met u gaan wandelen zonder dat hij gaat lopen. Natuurlijk alleen als je hem een goede opvoeding hebt gegeven.

Erfelijke ziekten

In dit hondenras komen vaak de erfelijke ziektes heupdysplasie en elleboogdysplasie voor. Heupdysplasie; afwijking die veroorzaakt wordt doordat de heupkop niet goed past in de heupkom. Hierdoor zit de heupkop min of meer los en kan overmatig schuren of uit de kom schieten. Elleboogdysplasie; vergroeiingen van het ellebooggewricht. Er zijn 3 soorten: LPA Los Processus Anconeus, LPC Los Processus Coronoideusof OCD Osteochondrosis dissecans. Als gevolg van beide aandoeningen hebben honden die deze ziektes hebben vaak last van osteoarthritis; ontstekingen van de betreffende gewrichten wat kan leiden tot kreupelheid. In een poging deze erfelijke ziekten weg te selecteren, worden röntgenfoto's gemaakt van de heup - en ellebooggewrichten van die dieren die als fokdier ingeschreven worden in een stamboek.

Blijf op de hoogte

Wil je op de hoogte blijven van alle nieuwe hondenrassen en artikelen die op de website verschijnen? Registreer jezelf hier en je krijgt elke 2 weken een update in je mailbox. Je kan jezelf altijd probleemloos uitschrijven.