De verbale communicatie van je hond

Iedereen kent wel iemand in zijn of haar omgeving met een hond. Misschien ben je zelf wel de trotse eigenaar van één of meerdere exemplaren? Ongetwijfeld herinner jij je dan ook enkele momenten waarop een hond je ergerde omdat het dier lawaai maakte. Of het nu gaat om een Australische Terriër of een Rottweiler, elke hond doet aan verbale communicatie. En het dier doet dit niet zomaar, zoals wij hier zullen schetsen.

Een gamma aan geluiden

Wanneer je aan iemand vraagt welk geluid bepaalde huisdieren maken, zijn de antwoorden vaak erg voorspelbaar. De kat miauwt, het paard hinnikt, de ezel balkt en het schaap blaat. En de hond? Daarop krijg je misschien nog het meest eenduidige antwoord van ze allemaal. Honden blaffen en daarmee uit. Althans, zo denken de meeste mensen. Een hond blaft inderdaad en zelfs op dagelijkse basis. Mensen hebben echter de neiging om te vergeten dat honden een veel breder gamma aan geluiden meester zijn. Blaffen is niet het enige dat ze kunnen en dat is logisch. Het zijn immers sociale dieren en dus doen ze aan communicatie, zowel via lichaamstaal als verbaal. Maar welke soorten verbale communicatie hanteert je hond eigenlijk?

Huilen

Wanneer je een hond hebt en het huis verlaat, weet je ongetwijfeld dat het dier kan huilen. Hij of zij probeert je dan te vertellen dat je terug moet komen. Honden huilen echter ook om iemand te lokaliseren. Het bekendste voorbeeld van huilende hondachtigen zijn natuurlijk wolven. Weinig geluiden zijn zo angstaanjagend als dat van een huilende wolf ergens in de wildernis. Wolven leven in een roedel en leggen vaak enorme afstanden af. Het is niet ondenkbaar dat ze elkaar daarbij soms kwijtraken. Huilen is dan de perfecte manier om soortgenoten op een efficiënte manier terug te vinden. Een huilende hond in je tuin is dus ongeveer net zoals een wolf in de toendra. Het dier gaat op zoek naar soortgenoten en niet zelden beantwoorden andere honden het gehuil van jouw eigen exemplaar.

Grommen

Grommen is iets dat elke hond wel eens doet. Dit specifieke geluid is de uitverkoren manier van je hond om duidelijk te maken dat iemand afstand moet houden. Het is een vorm van communicatie die met andere woorden aantoont dat je viervoeter geïrriteerd is. Je hond zal bijvoorbeeld grommen wanneer een ander exemplaar net iets te veel interesse vertoont in zijn of haar eten. Grommen kan je dus interpreteren als een waarschuwing van je huisdier.

De complexiteit van het blaffen

Blaffen is de vorm van verbale communicatie die mensen het vaakst associëren met honden. Iedereen ergert zich wel eens aan het schijnbaar helse lawaai dat een hond soms maakt. Het kan dan bijvoorbeeld gaan om de hond van de buren die jou ’s nachts uit je slaap houdt. Nog vervelender is misschien wel die iets te enthousiaste waakhond op een privédomein wanneer je voorbij de afsluiting wandelt of fietst. Toch is blaffen een zeer complexe vorm van verbale communicatie. Dat komt natuurlijk omdat het absoluut geen eenduidige betekenis heeft. Honden blaffen en ze doen dit op verschillende manieren, die dienen om een waaier aan emoties te uiten. Wanneer je ’s avonds na het werk thuiskomt en je jouw viervoeter blaffend aantreft, is de kans groot dat het blaffen staat voor blijdschap en enthousiasme. Een drugshond die blaft wanneer een agent een verdachte fouilleert, wil daarentegen de aandacht vestigen op een bepaald probleem. Honden blaffen soms uit agressie en woedde. In dat geval kan je ervan uitgaan dat de hond een bedreiging vormt. Het spreekwoord klopt dan niet meer. Blaffende honden bijten soms wel.

Wil je op de hoogte blijven van alle nieuwe rassen en artikelen die op de website verschijnen? Registreer jezelf hier en je krijgt elke 2 weken een update in je mailbox. Je kan jezelf altijd probleemloos uitschrijven.