| Kindvriendelijkheid | |
| Hondvriendelijkheid | |
| Kan alleen zijn | |
| Heeft beweging nodig | |
| Gehoorzaamheid |
| Groep | Herdershonden |
| Land van oorsprong | Groot-Brittannië |
| Fokkers | 6 hondenfokkers |
| Rasverenigingen | 1 rasverenigingen |
Algemeen voorkomen
Deze kleine schapenhoeder is afkomstig van de Shetlands. De hond lijkt op een klein uitgevallen collie. De sheltie stamt echter niet af van dit ras, al hebben de twee honden waarschijnlijk wel dezelfde voorouders. Op de Shetlands wordt de sheltie ingezet voor het hoeden van de schapen, die daar overigens óók kleiner zijn. Deze razend intelligente, dappere en snelle hond kan deze taak geheel zelfstandig aan. Vroeger zag de sheltie er niet zo elegant uit als nu. Zijn volle haar met fraaie tinten geel, roodbruin, zwart en blauw wordt doorgaans onderbroken door witte of roodbruine aftekeningen. Zijn gevouwen oren en spitse bek verschaffen hem een kokette look. De sheltie is aanmerkelijk kleiner dan de collie. Vanwege zijn geringe grootte kan hij ook prima in stadswoningen worden gehouden. Niettemin heeft hij veel beweging en uitloop nodig. Tegenover het huisgezin is hij aandoenlijk aanhankelijk, hij staat echter gereserveerd tegenover vreemden. Als waakhond staat de sheltie zeker zijn mannetje, hij is echter geen rumoerige hond en ook geen keffertje.Een Sheltie opvoeden
De opvoeding van een Sheltie is niet moeilijk. De Sheltie leert graag en vindt het heerlijk om bezig te zijn, daarom is het aan te bevelen de hond naast een gehoorzaamheidscursus ook een behendigheidscursus te laten volgen. U zult merken dat U Uw hond hier een groot plezier mee doet.Ben je op zoek naar meer informatie over het trainen van je Sheltie? Kijk dan op onze Sheltie opvoeden pagina.
Uiterlijk
Grootte: max. 38 cm Gewicht: 6-10 kg Kleur: geel, roodbruin, zwart of blauw; witte of roodbruine aftekeningenAard
De aard van de Sheltie is uiterst intelligent, slim, trouw aan zijn baas en diens gezin, aanhankelijk, gehoorzaam, vrolijk, groot uithoudingsvermogen en redelijk gehard. De Sheltie is een uiterst sociale hond die in de regel erg goed omgaan met soortgenoten en katten, maar ook met (klein)vee. Als kinderen de hond in zijn waarde laten, veroorzaken Shelties zelden problemen. Ten opzichte van vreemde mensen nemen de honden vaak een afwachtende houding aan en zullen -vanaf een veilige afstand- luid blaffen tot hij vind dat de kust veilig is.Beweging
Qua beweging past een Sheltie zich aan alle omstandigheden aan, maar U doet het intelligente en werklustige karakter geweld aan als U hier "niets" mee doet. De Sheltie leert graag, vindt werken prettig en is graag buiten. Ze doen het bijzonder goed in de verschillende takken van de hondensport.Erfelijke ziekten
Shelties kunnen te maken hebben met een aantal oogziektes, namelijk PRA, cataract en CEA. PRA: Progressieve Retina Atrofie. Erfelijke oogafwijking die op jeugdige, middelbare of late leeftijd tot blindheid kan leiden. Bij de vorm die op jeugdige leeftijd kan ontstaan blijken de staafjes , soms ook de kegeltjes al direct verkeerd te zijn aangelegd. De pups zijn dan in het nest vaak nachtblind. Bij de vorm die op late leeftijd ontstaat, zijn de staafjes en kegeltjes aanvankelijk normaal aangelegd. De staafjes beginnen op latere leeftijd te atrofiëren en de honden worden op late leeftijd blind (3-8 jaar of later). Cataract of grauwe staar; elke abnormale troebeling van de lens en of het lenskapsel wordt cataract of grauwe staar genoemd. Cataract kan secundair optreden bij honden met PRA. CEA; Collie Eye Anomaly. Is een syndroom met veel variatie in manifestatie en ernst van de kenmerken. De twee meest opvallende zijn spleetvorming in de optische schijf of een abnormale ontwikkeling van weefsellaag onder de retina. De shelties worden als pup getest op CEA (Collie Eye Anomaly). CEA kan al op jonge leeftijd vastgesteld worden maar CEA verandert in de loop van het leven niet. CEA komt bij ruim 20% van de shelties voor echter CEA geeft bijna nooit gezichtsproblemen. Een sheltie met CEA is een prima huishond en kan zelfs heel goed met behendigheid meedoen. Het is altijd verstandig een Sheltie ook op oudere leeftijd nog een keer te testen op oogafwijkingen. Een enkele keer wordt hypothyreiodi; een te traag werkende schilldklier vastgesteld. Heupdysplasie is iets dat bij de Sheltie weinig tot niet voorkomt, hoewel er het in Duitsland verplicht is om te testen bij fokdieren. Shelties zijn lichtgebouwd en het hebben van eventueel HD belemmerd de hond niet. Een enkele fokker test zijn hond op MDR1 defect (multi drug resistance) . Een hond die dit defect van beide ouders krijgt kan overgevoelig zijn voor bepaalde medicijnen zoals het ontwormingsmiddel ivermectine. Echter een hond die van beide ouders het MDR1 defect heeft meegekregen is een gezonde hond maar verdraagt bepaalde medicijnen niet. Voor alle medicijnen waar Shelties eventueel gevoelig voor kunnen zijn bestaan uitstekende alternatieven die even effectief zijn. Het hebben van een MDR1 defect hoeft dus geen enkel probleem te zijn.Blijf op de hoogte
Wil je op de hoogte blijven van alle nieuwe hondenrassen en artikelen die op de website verschijnen? Registreer jezelf hier en je krijgt elke 2 weken een update in je mailbox. Je kan jezelf altijd probleemloos uitschrijven.