| Kindvriendelijkheid | |
| Hondvriendelijkheid | |
| Kan alleen zijn | |
| Heeft beweging nodig | |
| Gehoorzaamheid |
| Groep | Scandinavische waak- en herdershonden |
| Land van oorsprong | Ijsland |
| Fokkers | 2 hondenfokkers |
| Rasverenigingen | 2 rasverenigingen |
Algemeen voorkomen
De IJslandse Hond - in de IJslandse taal Íslenskur Fjárhundur genoemd - bestaat sedert eeuwen in IJsland. Zijn oorspronkelijke naam was Islandsk Fårehund. Hij is waarschijnlijk door de Noren daar gebracht. In een onderzoek naar dit ras in 1877 verdeelde dr. Fitzinger het ras in twee categorieën, een onderverdeling die niet langer in Ijsland bestaat. Andere benamingen voor deze hond : de Ijslandse Herdershond - Ijslandse Spitz - Strutottur. De rasstandaard werd reeds in 1898 in Denemarken opgesteld. De IJslandse Hond heeft eeuwenlang dienst gedaan op boerderijen, vooral als herdershond van schapen en paarden. Hij heeft nagenoeg geen jachtinstinct, daarentegen is zijn herdersinstinct sterk ontwikkeld. Vanwege hun belangrijke rol werden ze bij het fokken zowel op verdienste als op karakter geselecteerd. Door deze langdurige selectie is de hond volkomen goedhartig, want kwaadaardige honden werden kordaat afgemaakt. Het zijn bijzondere schone honden, ze wassen zichzelf regelmatig en zien er altijd keurig verzorgd uit : een echte wasbeurt is zelden nodig. De vacht en de ondervacht verschillen wezenlijk van die van de Groenland Hond, zijn Poolbroertje. De vacht van de Ijslander is niet zo lang. Een goed verzorgde hond komt normaal gezien alleen bij de dierenarts voor zijn entingen en behoudt tot op hoge leeftijd zijn vitaliteit. Een leeftijd van 13-14 jaar is geen uitzondering. Het ras is geschikt voor gezinnen van alle leeftijden, ook voor ouderen, die van een goede wandeling houden.Een IJslandse hond opvoeden
Een duidelijke opvoeding is noodzakelijk bij de IJslandse Hond, dan zult u er een prima huisgenoot aan hebben. De dieren hebben een absolute behoefte aan menselijk gezelschap en daarom kunnen ze erg slecht tegen alleen zijn. Ze worden er diep ongelukkig van. De honden hebben een vriendelijke training nodig waarbij harde correcties absoluut vermeden dienen te worden. Het blaffen is iets dat zich slecht laat onderdrukken. Bij een consequente aanpak en een vriendelijke training is de hond wel te leren op commando te stoppen met blaffen. De IJslandse Hond is geschikt voor alle hondensporten.Ben je op zoek naar meer informatie over het trainen van je IJslandse hond? Kijk dan op onze IJslandse hond opvoeden pagina.
Uiterlijk
De IJslandse Hond reu is 46 cm, de teef 42 cm. Gewicht 12-18 kg. Kleur: Alle kleuren zijn toegestaan bij de IJslandse Hond, mits één kleur overheerst. Witte markeringen aan borst, poten en staartpunt zijn toegestaan. De hoofdkleuren zijn roodbruin (in vele schakeringen voorkomend), beige, bruin, grijs en zwart. Tanaftekening is toegestaan. Wit als hoofdkleur is ongewenst.Aard
Energiek en vrolijk, vriendelijk en niet agressief. De IJslandse Hond begroet bezoekers met veel enthousiasme. Door zijn herdersnatuur is de IJslander een hond die zeer baasgericht is en niet snel ver uit de buurt zal gaan tijdens wandelingen. Hij is alert en oplettend en houdt goed in de gaten wat er om hem heen gebeurt. Het is een hond die veel energie en uitdaging nodig heeft en die graag wil werken. Als hem dit niet kan worden gegeven kan de IJslandse Hond zich tot een nerveuze en slecht handelbare hond ontwikkelen.Beweging
Het is een plezier voor baas en hond om samen te werken : behendigheid, lange wandelingen, trimmen, fietsen, enz. zijn prima geschikt voor dit ras. De IJslandse Hond is een gezonde en robuuste hond die wel behoefte heeft aan veel lichaamsbeweging.Erfelijke ziekten
Geen erfelijke ziektes bekend.Blijf op de hoogte
Wil je op de hoogte blijven van alle nieuwe hondenrassen en artikelen die op de website verschijnen? Registreer jezelf hier en je krijgt elke 2 weken een update in je mailbox. Je kan jezelf altijd probleemloos uitschrijven.